Normaal lopen hier honderden Madrilenen en toeristen, maar nu zijn de straten leeg. Toch loop ik er, met mijn zoontje. Verder is er helemaal niemand. Of toch? In de verte iemand met een hond. Maar dat was het dan ook. Al die gesloten maar prachtige gebouwen: paleizen, kerken, musea, fonteinen. Helemaal voor onszelf.
Alsof er een filmdecor is gebouwd, en de crew even met de acteurs aan het lunchen is. Alsof hier elk moment een bevriend staatshoofd rondgeleid kan worden, en het klootjesvolk derhalve verwijderd is. Geen ruis in het mooie beeld, geen herrie, geen lelijke obstakels. Een soort rein, onbetreden sneeuwlandschap; een feestje dat nog niet begonnen is, maar waarvan de voorbereidingen al klaarstaan en je stiekem een chocolaatje van de grote slagroomtaart proeft; als een keizer in een groot, leeg paleis terwijl de revolutie buiten gaande is; als een leeg strand waar je alleen door het zand ploegt – niemand die je stoort terwijl je van een onbelemmerd uitzicht op de zee geniet. Of is het een strand dat toevallig chemisch verontreinigd is, en waarvan ik het als enige niet weet? Alsof er een neutronenbom af is gegaan… Enfin, makkelijk wegdromen, in mijn eentje, of beter gezegd, met z’n tweetjes in een leeg Madrid: het voelt vreemd, plechtig en apocalyptisch tegelijkertijd.
Hoe dit zo? Nog steeds dient iedereen binnen te blijven, maar deze week werd de quarantaine voor een kleine groep iets verlicht: de kinderen en hun ouders. Vanaf zondag mochten alleen de kinderen onder de 14 jaar met begeleider 1 uur op straat, mits je binnen een straal van 1 kilometer van je huis bleef. Een mazzeltje voor ons en ons zoontje. Wij hadden de straten even voor onszelf, en deelden die slechts met een incidentele hondenuitlater, boodschapper, mede-ouder en een stuk of wat zwervers. En de immer aanwezige politie uiteraard, hoewel ik die niemand meer zie aanhouden.
Vanaf zaterdag mogen gelukkig alle anderen ook uitjes maken, omdat Spanje langzaam uit de lockdown gaat. Maar tot die tijd heb ik de gelegenheid om de onderstaande fotocollage te maken.









Bijzonder om Madrid zo leeg te zien, en fijn dat jullie er weer op uit kunnen. Rafa is dat felle licht duidelijk niet meer gewend…
Mooie foto’s Twan. Heel bijzonder en … geringe kans op besmetting, dat is wel duidelijk.
Ik ben niet als enige aan de slag gegaan: hier meer foto’s van lege straten en pleinen via De Volkskrant
https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2020/de-hoogtepunten-van-de-wereld~v384436/